نقش تجربه‌ی پ‍ژوهشی بر خودکارآمدی دانش‌آموختگان کارشناسی ارشد کشاورزی دانشگاه زنجان

دانش‌آموختگان کارشناسی ارشد خودکارآمدی و تجربه­های پژوهشی متفاوتی در گذر تحصیل به دست می­آورند. این تحقیق علی- همبستگی با هدف بررسی تجربه‌ها و خودکارآمدی پژوهشی دانش‌آموختگان و میزان ارتباط این دو متغیر صورت گرفت. جامعه آماری شامل همه­ی 326 دانش‌آموخته سال­های 1390 و 1391 کارشناسی‌ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان بودند که حجم نمونه‌ای به شمار 202 نفر از آنان با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی انتخاب و مورد بررسی واقع شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته‌ای بود که روایی آن توسط متخصصان آموزش عالی کشاورزی مورد تایید قرار گرفت و با انجام بررسی مقدماتی و تحلیل مولفه‌های اصلی برای داده‌های گروه‌بندی شده (CATPCA) و محاسبه مقدار ضریب آلفای کرونباخ بزرگ­تر از 77/0 برای شاخص‌های ترکیبی از پایایی آن اطمینان حاصل شد. یافته­های تحقیق نشان دادند که بیشتر دانش‌آموختگان (8/67 درصد) خودکارآمدی پژوهشی را در حد زیاد می‌دانند و نیز نتایج آزمون ویل‌کاکسون نیز نشان داد که گذراندن دوره کارشناسی ارشد، انجام و دفاع از پایان‌نامه سطح خودکارآمدی آنان را به صورت معنی‌داری افزایش داده است. از نظر تجربه‌‌ی پژوهشی نیز نزدیک به نیمی از دانش‌آموختگان (5/52 درصد) آن‌را در سطح متوسط ارزیابی کردند و بین دو بٌعد توسعه مهارت‌های پژوهشی و شفاف‌سازی معیارها و هدف­ها در سطح یک درصد و بین استاد راهنما،‌ آزمون پایان‌نامه و فرایند تصویب موضوع پایان­نامه (پروپوزال) در سطح پنج درصد با خودکارآمدی پژوهشی دانش‌آموختگان رابطه مثبت و معنی­داری دیده شد و رابطه‌ی مثبت و معنی‌داری بین تجربه‌ی پژوهشی با خودکارآمدی دانش‌آموختگان مزبور به دست آمد. تحلیل رگرسیون ترتیبی نیز نشان داد که سه متغیر مهارت‌های پژوهشی، شفاف­سازی هدف­ها و معیارها و نیز زیرساخت‌ها و امکانات دانشکده 7/17 درصد از واریانس خودکارآمدی پژوهشی را تبیین می‌کنند.